ΘΕΜΑ «ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ» Ν. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Τον Χρήστο Παπουτσή για να ξεκινήσουμε. ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Καλημέρα σας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη συμμετοχή σας στη σημερινή συνέντευξη Τύπου, η οποία έχει σαν στόχο να σας πούμε τις σκέψεις μας και τις θέσεις μας όσον αφορά το ακτοπλοϊκό ζήτημα για να το πω έτσι, τα θέματα δηλαδή που αφορούν την ακτοπλοΐα. Θέλοντας να γίνω και συγκεκριμένος, θα ξεκινήσω ευθύς εξ αρχής με τη διαπίστωση που έχουμε σχετικά με τα έργα και τις ημέρες ενός χρόνου της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας στην ακτοπλοία. Καθαρή έλλειψη πολιτικής βούλησης, πλήρη αδυναμία για αποφασιστική υλοποίηση του νομοθετικού πλαισίου και την εξασφάλιση των συγκοινωνιακών συνδέσεων των νησιών. Οι Υπουργοί Εμπορικής Ναυτιλίας και Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής αλληλοσυγχαίρονται δημοσίως για το έργο τους, αλλά δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας πολίτης, ούτε ένας κάτοικος των νησιών του Αιγαίου και του Ιονίου πελάγους, ο οποίος να θεωρεί ότι φέτος ήταν καλύτερες οι συγκοινωνίες απ' ότι ήταν πέρυσι και τα προηγούμενα χρόνια. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει απόλυτη ευθύνη. Και έχει απόλυτη ευθύνη γιατί δεν υλοποιεί το νομοθετικό πλαίσιο. Στην πραγματικότητα η Νέα Δημοκρατία κλείνει το μάτι στους διαχειριστές των ακτοπλοϊκών εταιρειών, οι οποίοι με τη σειρά τους επιχειρούν να διευρύνουν τα περιθώρια της κερδοφορίας τους καταργώντας στην πράξη όλες τις προϋποθέσεις και τις απαιτήσεις του νομοθετικού πλαισίου. Και όσο η Κυβέρνηση ταλαντεύεται, όσο χρησιμοποιεί διπλή γλώσσα, άλλη δημόσια και άλλη κατ' ιδίαν, άλλη ο ένας Υπουργός και άλλη ο άλλος Υπουργός, είναι προφανές ότι εκείνοι, οι ακτοπλοϊκές εταιρείες, δεν πρόκειται να πάρουν ποτέ τα μέτρα που πρέπει να πάρουν για τη δική τους οργάνωση, για τον επιχειρηματικό σχεδιασμό, για τις νέες επενδύσεις, για τη νέα επιχειρηματική στρατηγική που χρειάζεται στο νέο απελευθερωμένο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Και είναι προφανές ότι τα νησιά μας δέχονται αυτές τις συνέπειες, τις συνέπειες αυτής της κατάστασης που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων και την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας. Οι ακτοπλοϊκές εταιρείες επιδιώκουν την αύξηση των κερδών τους. Αυτό είναι προφανές, είναι λογικό. Και μέσα ακριβώς σ' αυτό το πλαίσιο, της επιδίωξης της αύξησης της κερδοφορίας, αξιοποιούν όλα τα μέσα όπως ακριβώς κάνουν όλες οι επιχειρήσεις σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Γι' αυτό βλέπετε εκείνους που ομνύουν στο όνομα του ανταγωνισμού να προχωρούν σε εναρμονισμένες πρακτικές, να κάνουν καρτέλ, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι και να μην προσέρχονται σε διαγωνισμούς για την κάλυψη των δρομολογίων. Είναι ή δεν είναι αυτή η πραγματικότητα; Οι κάτοικοι των νησιών τη γνωρίζουν καλά, όλοι οι παροικούντες εις την μακρινή εκείνη Ιερουσαλήμ το γνωρίζουν καλά. Κι εγώ ρωτώ: θα μπορούσε η Ρυθμιστική Αρχή Θαλασσίων Μεταφορών, την οποία κατάργησε πρώτη απ' όλες μέσα στους πρώτους 2 μήνες η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, να παρεμβαίνει σε τέτοιους είδους περιπτώσεις; Θα μπορούσε. Όμως την κατάργησε. Και τώρα η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και του Υπουργείου Αιγαίου κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και περιέρχονται από νησί σε νησί, από τηλεοπτικό κανάλι σε τηλεοπτικό κανάλι χύνοντας κροκοδείλια δάκρια για την κατάσταση και επιχειρούν να παραπλανήσουν το λαό για τις δήθεν ευθύνες της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και τις δήθεν σωτήριες δικές τους παρεμβάσεις. Η αποθέωση της υποκρισίας, η αποθέωση του λαϊκισμού. Ποια είναι η αλήθεια; Γνωρίζουν όλοι πολύ καλά τι συμβαίνει. Γνωρίζουν ότι ο στόχος των ακτοπλόων είναι να εξαναγκάσουν την Κυβέρνηση, να εξαναγκάζουν την όποια Κυβέρνηση, να χρηματοδοτεί, να επιδοτεί ολοένα και περισσότερα δρομολόγια. Για την επίτευξη αυτών των στόχων τους οι ακτοπλόοι έχουν προσφύγει στο όνομα του ανταγωνισμού μάλιστα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και επιμένουν να παραπεμφθεί η Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Γιατί κατά την εκτίμηση τους η προστασία του ακτοπλοϊκού συγκοινωνιακού δικτύου η οποία παρέχει η σημερινή νομοθεσία και η αξίωση του ισχύοντος νόμου για την παροχή υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος, αντιβαίνει λένε στην κοινοτική νομοθεσία. Αυτό λένε οι ακτοπλόοι. Τι λέει ο Υπουργός; Τι λέει η Κυβέρνηση; Ο Υπουργός ερωτείται επανειλημμένως γι' αυτό το θέμα να απαντήσει συγκεκριμένα. Ποιες είναι οι απαντήσεις της ελληνικής Κυβέρνησης στις αιτιάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής; Η οποία ειρήσθω εν παρόδω η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι υποχρεωμένη να ζητάει διευκρινίσεις από τα κράτη μέλη για το όποιο κράτος μέλος, για τις όποιες προσφυγές κάνει ο οποιοσδήποτε Ευρωπαίος πολίτης, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν πρόκειται για μαζικό φορέα όπως στην προκειμένη περίπτωση η Ένωση Ακτοπλόων Εφοπλιστών οι οποίοι έχουν προσφύγει και ζητούν διευκρινίσεις. Το ερώτημα είναι ποιες είναι οι απαντήσεις της Κυβέρνησης. Τους ρωτήσαμε επανειλημμένα. Οι απαντήσεις της Κυβέρνησης κινήθηκαν πάντοτε μέσα στην ασάφεια. Ξέρετε γιατί; Για να μην αποκαλυφθεί η διπλή γλώσσα της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και βεβαίως και της Κυβέρνησης. Γιατί ενώ κλείνουν το μάτι στους εφοπλιστές για αλλαγές που δήθεν προετοιμάζουν, την ίδια στιγμή υποστηρίζουν στην Ε.Ε. ακριβώς τα αντίθετα. Γιατί αν δεν τα υποστηρίξουν θα εκτεθούν και θα αποκαλυφθούν οι πραγματικές πολιτικές τους προθέσεις. Κι έτσι μπορώ να σας πω, ότι ήταν άριστη η υποστήριξη την οποίαν έκαναν προς την ισχύουσα νομοθεσία σε σχέση με τις αιτιάσεις τις οποίες είχε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το κείμενο το οποίο κατέθεσαν στη Βουλή, είναι ένα κείμενο το οποίο η δική μας πολιτική ηγεσία, η δική μας Κυβέρνηση δεν ξέρω αν θα μπορούσε να προσθέσει κάτι περισσότερο όσον αφορά την υποστήριξη της ισχύουσας νομοθεσίας. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί συνυπάρχει αυτή η ασάφεια και η σύγχυση σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Παρεμπιπτόντως το κείμενο αυτό υποστήριξης των ελληνικών θέσεων είναι στη διάθεσή σας για όποιον δεν το έχει και ενδιαφέρεται να το έχει. Γιατί υπάρχει αυτή η ασάφεια και χρησιμοποιεί τη διπλή γλώσσα; Γιατί στην πραγματικότητα η Νέα Δημοκρατία και ορισμένα συμφέροντα σχεδιάζουν την ανατροπή του νομοθετικού πλαισίου και επιχειρούν να κατασκευάσουν άλλοθι στο εσωτερικό της χώρας. Σχεδιάζουν αλλαγές εκ κρυπτώ σε ένα διαρκές παζάρι με τους ακτοπλόους εφοπλιστές. Τι ζητούν οι ακτοπλόοι; Γνωρίζετε οι περισσότεροι ή τουλάχιστον οι παροικούντες εις την ναυτιλιακή Ιερουσαλήμ, γνωρίζετε ότι ζητούν την κατάργηση του γενικού δικτύου ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών που παρέχει πλήρη εγγύηση για όλα τα Νησιά. Ζητούν την κατάργηση της διάκρισης τακτικών δρομολογιακών γραμμών σε κατηγορίες ετήσιας διάρκειας, που οδηγεί στην αναβάθμιση κάθε φορά των υπηρεσιών και στην υποχρέωση των ακτοπλόων να έχουν υψηλές υπηρεσίες ποιότητας. Δεύτερον, ζητούν την κατάργηση του ειδικού ανταποδοτικού τέλους 3%, το οποίο μάλιστα για λόγους πολεμικής προς την Κοινότητα το βαφτίζουν επίναυλο, ενώ πρόκειται περί ειδικού ανταποδοτικού τέλους που αφορά τη χρηματοδότηση των άγονων γραμμών. Ζητούν την κατάργηση των υποχρεωτικών εκπτώσεων για κοινωνικούς λόγους, που επιβάλλονται από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και Αιγαίου. Ζητούν την κατάργηση του ορίου ηλικίας που από τα 35 που ίσχυε μέχρι το 2008, θα μειωθεί στα 30 έτη. Ζητούν την κατάργηση της υποχρεωτικής ασφαλιστικής κάλυψης για αστική ευθύνη έναντι τρίτων. Ζητούν την κατάργηση της δυνατότητας του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας να θέτει ανώτατο όριο στις τιμές των εισιτηρίων της οικονομικής θέσης. Και βεβαίως ζητούν την κατάργηση της υποχρεωτικής λειτουργίας του πλοίου τουλάχιστον για 10 μήνες το χρόνο, όπως ζητούν και την κατάργηση των εγγυητικών επιστολών που απαιτεί η νομοθεσία για τη διασφάλιση της απρόσκοπτης εκτέλεσης των δρομολογίων. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτό ζητούν. Ένα από τα αιτήματα που τίθενται είναι το πιο συγκεκριμένο κι αυτό που αφορά και τον περισσότερο κόσμο, τους περισσότερους πολίτες, τους κατοίκους των Νησιών, είναι να μην υπάρχει δυνατότητα της πολιτείας να θέτει ανώτερη τιμή στα εισιτήρια της οικονομικής θέσης, όταν εκτιμάται ότι αυτή έχει ανέβει υπερβολικά. Γιατί για τις άλλες κατηγορίες των θέσεων των επιβατών, η διαμόρφωση των τιμών είναι ελεύθερη, όπως γνωρίζετε στις γραμμές, όπου είναι ανταγωνιστικές. Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η πραγματικότητα. Άρα ο καυγάς είναι μόνο για την οικονομική θέση. Η υπόλοιπη φιλολογία που αναπτύσσεται είναι εκ του πονηρού, γιατί η ουσιαστική διεκδίκηση στρέφεται αλλού. Στρέφεται είτε στην πλήρη κατάργηση της οικονομικής κατηγορίας των θέσεων για τις γραμμές που είναι ανταγωνιστικές, είτε στον περιορισμό του αριθμού των θέσεων που υποχρεώνει ο νόμος να έχουν στην οικονομική κατηγορία. Αυτή όμως η επιδίωξη, όπως αντιλαμβάνεστε, στρέφεται εις βάρος των οικονομικά ασθενέστερων πολιτών και πλήττει τον πυρήνα της λογικής του νόμου και το επίπεδο ισορροπίας ανάμεσα στο σεβασμό των κανόνων του θεμιτού ανταγωνισμού και του δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή πλήττει το βασικό πεδίο παραδοχών που στηρίζεται όχι ο δικός μας νόμος, αλλά η κοινοτική νομοθεσία. Ένα άλλο θέμα είναι το όριο ηλικίας των πλοίων. Τι αναφέρει στην προκειμένη περίπτωση η Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Μας λέει, στις επιστολές που έχει στείλει προς την Ελληνική Κυβέρνηση, ότι αυτά δεν εμπίπτουν στον κανονισμό της απελευθέρωσης. Και είναι απολύτως σωστό. Γιατί πράγματι δεν ανήκει στον κανονισμό για την απελευθέρωση της ακτοπλοΐας το όριο ηλικίας των πλοίων. Παραπέμπει δε η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την επιστολή της προς την Ελληνική Κυβέρνηση, η οποία επίσης είναι στη διάθεσή σας αν χρειαστεί, στην Οδηγία 9818, όπως αυτή τροποποιήθηκε από την πρόσφατη Οδηγία του 2003-2004 μετά τη Συμφωνία της Στοκχόλμης. Και τι μας λέει; Παραπέμπει στο άρθρο 7, της παραγράφου 4 εκείνης της Οδηγίας. Και αν κάνουν ποτέ το κόπο να διαβάσουν ορισμένοι που ασχολούνται με τα θέματα αυτά και κάνουμε και πολιτική μάλιστα για τα ζητήματα της ασφάλειας, αν κάνουν τον κόπο να διαβάσουν τι λέει το άρθρο 7, παράγραφος 4 της Οδηγίας 9818, θα διαπιστώσουν ότι είναι το άρθρο που δίνει τη δυνατότητα στα κράτη – μέλη να παίρνουν μέτρα για μεγαλύτερη ασφάλεια απ' αυτά τα οποία ορίζονται σε κοινοτικό επίπεδο. Ε, αυτό, λοιπόν, κάναμε κι εμείς. Ακριβώς αυτή ήταν η επιχειρηματολογία μας και η νομική βάση της δικής μας νομολογίας. Μειώσαμε το όριο ηλικίας γιατί θέλαμε να εγγυηθούμε την ασφάλεια στα Νησιά για να μην επιτρέψουμε στα σαπιοκάραβα να κυκλοφορούν ελεύθερα στο Αιγαίο και κυρίως για να αναβαθμίσουμε την ποιότητα στις προσφερόμενες υπηρεσίες. Και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ευρωπαϊκή νομοθεσία ακριβώς αυτό υποστηρίζει. Αναγνωρίζει το δικαίωμα των κρατών – μελών αν θέλουν, να κάνουν ιδιαίτερα όσον αφορά την δημόσια να κάνουν αυστηρότερες τις ρυθμίσεις. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Με τον ισχύοντα, λοιπόν, νόμο τίθενται προϋποθέσεις, τίθενται όροι στις ακτοπλοϊκές εταιρείες. Ζητούνται αυστηρότερες εγγυήσεις και δεσμεύσεις για την εκπλήρωση των δρομολογιακών υποχρεώσεων για όλο το χρόνο. Και γι' αυτό αντιδρούν και πολεμούν με σφοδρότητα την νομοθεσία. Όταν μία εταιρεία αποσύρει το πλοίο περισσότερο χρόνο απ' αυτόν που επιτρέπει η νομοθεσία, τότε πρέπει να εκπίπτει η εγγύηση που έχει καταβληθεί. Τι θέλουν οι ακτοπλόοι; Να μην καταβάλλονται οι εγγυήσεις για να μπορούν να κρατούν τη δρομολόγηση λιγότερους μήνες το χρόνο απ' αυτούς που έχουν πάρει το δρομολόγιο και έχουν εγγυηθεί ότι θα είναι παρόντες. Στην πραγματικότητα η αλήθεια είναι μία. Θέλουν να δρομολογούν τα πλοία όποτε εκείνοι επιθυμούν, σε όποιες γραμμές θέλουν, για όποιο χρονικό διάστημα θέλουν, που θα αποφασίζουν εκείνοι και μόνον εκείνοι με όσο υψηλές τιμές εισιτηρίων επιθυμούν εκείνοι. Αυτό εννοούν απελευθέρωση της ακτοπλοΐας εκείνοι. Για τα υπόλοιπα νησιά, για τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου λένε ας αναλάβει το κράτος τις ευθύνες του και ας χρηματοδοτήσει τα δρομολόγια. Ζητούν λοιπόν να καταργηθεί ο νόμος που προβλέπει το όριο ηλικίας των πλοίων για να μπορούν στην πραγματικότητα τα υπερήλικα πλοία να δρομολογούνται όχι εκεί που είναι ο ανταγωνισμός αλλά εκεί που είναι επιδοτούμενες γραμμές. Δηλαδή τι λένε στην Κυβέρνηση οι ακτοπλόοι; «Κρατήστε τα υπερήλικα πλοία μας, επιδοτήστε, πληρώστε και από πάνω για να εγγυηθούμε ότι υπάρχει η σύνδεση των νησιών δώστε μας περισσότερες γραμμές για να μπορέσουμε και εμείς να βγούμε. Κρατήστε τα υπερήλικα και πληρώστε τα από πάνω». Αυτή είναι η ωμή αλήθεια. Το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο είναι απόλυτα προσαρμοσμένο στο γράμμα και το πνεύμα της Κοινοτικής νομοθεσίας και δίνει τη δυνατότητα στην Κυβέρνηση να πάρει όλα τα μέτρα με διαφανείς διαδικασίες, με ειδικές προκηρύξεις διαγωνισμών για την κάλυψη των νησιών, ακόμη και με επιδότηση γραμμών. Γι αυτό τον λόγο είχαμε προβλέψει το ειδικό ανταποδοτικό τέλος, αυτό που οι πολέμιοι του νόμου ονόμασαν επίναυλο για να προσβάλλουν αυτή τη ρύθμιση στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως κρατική παρέμβαση. Στην πραγματικότητα είναι μια ακόμη πηγή χρηματοδότησης των άγονων γραμμών, μία πηγή ενίσχυσης της συνοχής του νησιωτικού χώρου και της συνεχούς συγκοινωνιακής διασύνδεσης όλων των νησιών. Και αυτό τον οικονομικό πόρο της χρηματοδότησης των επιδοτούμενων δρομολογίων και των άγονων γραμμών, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θέλει να τον καταργήσει. Όσον αφορά τις συμβάσεις δημόσιας Υπηρεσίας τις οποίες προβλέπει το ισχύον νομικό πλαίσιο, μια μεταγενέστερη του νόμου ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναγνωρίζει στα κράτη μέλη την δυνατότητα να πραγματοποιούν συμβάσεις ακόμη και για 12 χρόνια που εξασφαλίζουν τα πολύ μικρά νησιά. Αναφέρομαι στην ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με ημερομηνία 23/12/2003 που αφορά τις ερμηνευτικές κατευθύνσεις προς τα κράτη μέλη για την εφαρμογή του Κανονισμού 3577/92 η οποία είναι επίσης στη διάθεσή σας για όσους ενδιαφέρονται και στην πραγματικότητα αποτελεί την απόλυτη δικαίωση του νομοθετικού πλαισίου που ισχύει σήμερα. Το Υπουργείο Αιγαίου επί Υπουργίας Νίκου Σηφουνάκη προώθησε την ιδέα να αξιοποιηθεί το σύστημα private financial initiatives και να δρομολογηθούν νέα σύγχρονα σκάφη δίνοντας κίνητρα σε εταιρείες ή σε φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για να συνάψουν μακροχρόνιες συμβάσεις μέσα από δημόσιους διαγωνισμούς. Και ενώ όλα είχαν προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς, εμείς ήμαστε σχεδόν έτοιμοι, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισε να σταματήσει αυτή την εξέλιξη. Προφανώς γιατί οι αρμόδιοι Υπουργοί έκριναν ότι ήταν προτιμότερο να επιδοτούν τις γραμμές διαπραγματευόμενοι προσωπικά, στο προσωπικό αλισβερίσι με τους πλοιοκτήτες όπως τον παλιό καλό καιρό. Πρόκειται περί ενός σκανδάλου πρώτου μεγέθους. Ένα άλλο παράδειγμα αφορά τα Δωδεκάνησα. Όλοι οι πολίτες στα Δωδεκάνησα όπως και σε ολόκληρη τη νησιωτική Ελλάδα γνώρισαν το νέα κλίμα που επικράτησε τα 3 πρώτα χρόνια της εφαρμογής του νόμου, την ποιότητα, την ασφάλεια, την ταχύτητα, την απρόσκοπτη σύνδεση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Το ερώτημα είναι, γιατί μετά την 7η Μαρτίου του 2004 δημιουργήθηκαν όλα τα προβλήματα; Και εγώ ρωτώ: Ποια ήταν πολιτική της Νέας Δημοκρατίας; Ποια μέτρα έλαβε για να υποστηρίξει την ΔΑΝΕ ή για να καλύψει τα κενά που δημιουργήθηκαν από τα δρομολόγια; Τα προβλήματα στα Δωδεκάνησα δεν δημιουργήθηκαν από την ύπαρξη του νομοθετικού πλαισίου της ακτοπλοΐας, δημιουργήθηκαν αποκλειστικά από την αδυναμία και την έλλειψη ισχυρής πολιτικής βούλησης της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να διαχειριστεί την κατάσταση που δημιουργήθηκε από την οικονομική κατάρρευση της ΔΑΝΕ και από τις επιδιώξεις των ανταγωνιστριών εταιρειών για απαξίωση της ΔΑΝΕ. Και δεν είναι τυχαίος ο χειρισμός γιατί πρόκειται περί πολιτικού χειρισμού, προσπαθώντας να στρέψει τις ευθύνες δήθεν στην Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γιατί είναι γνωστό τι ψηφίζει η πλειοψηφία των πολιτών στα Δωδεκάνησα. Το ίδιο ισχύει και με τη Σκύρο. Με την υπόθεση της Σκύρου όπου το ίδιο ακριβώς, η Νέα Δημοκρατία επιχειρεί την αδυναμία της να την κάνει πολιτική. Ένα νόμιμο αίτημα των κατοίκων της Σκύρου, της ναυτιλιακής εταιρείας, ο κ. Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, επιχειρεί να ζητήσει την έγκριση της Αντιπολίτευσης πρώτα για να ασκήσει τα καθήκοντά του ως Υπουργός Ναυτιλίας επιχειρώντας στην πραγματικότητα να αφαιρέσει από την Αντιπολίτευση το δικαίωμα του ελέγχου νομιμότητας των δικών του πράξεων. Κυρίες και κύριοι, το ΠΑΣΟΚ με πλήρη αίσθηση ευθύνης για την ανάγκη λειτουργίας του ακτοπλοϊκού δικτύου στη χώρα μας και τη συγκοινωνία στα νησιά, είμαστε εδώ για να υποστηρίξουμε την οποιαδήποτε προσπάθεια γίνει για την κατοχύρωση του εθνικού συμφέροντος, για την κατοχύρωση της απρόσκοπτης λειτουργίας των συγκοινωνιακών συνδέσεων όλων των νησιών όπως προβλέπει ο νόμος κι όπως ευθύς εξαρχής από την πρώτη στιγμή όταν παρουσιάζαμε ακόμη τις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης είπαμε ότι εμείς πιστεύουμε ότι αυτή η νέα εξέλιξη απαιτεί μια διαρκή αναθεώρηση, μια διαρκή θεώρηση, μια συνέχεια των προσπαθειών για την βελτίωση ολοένα και περισσότερο αυτού του νομοθετικού πλαισίου. Οι συνάδελφοί μου κι εγώ, ο κ. Γιώργος Ανωμερίτης, Αναπληρωτής Συντονιστής του Τομέα Παραγωγής και Εμπορίου, ο κ. Γιάννης Διαμαντίδης, εισηγητής του Κοινοβουλευτικού Τομέα Εμπορικής Ναυτιλίας, ο κ. Παναγιώτης Ρήγας, Αναπληρωτής εισηγητής του Κοινοβουλευτικού Τομέα Εμπορικής Ναυτιλίας και βεβαίως ο πρώην Υπουργός κ. Νίκος Σηφουνάκης, σήμερα Ευρωβουλευτής και μέλος της Επιτροπής Μεταφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είμαστε εδώ για να φωτίσουμε αυτές τις εξελίξεις, να επιβεβαιώσουμε ακριβώς αυτές τις θέσεις μας και κυρίως, απαντώντας στις δικές σας ερωτήσεις, να δώσουμε όποιες διευκρινίσεις χρειαστούν, προκειμένου από τη μια πλευρά να καταδειχθεί η πλήρης ευθύνη της Νέας Δημοκρατίας για τη σημερινή κατάσταση και πλέον να αποσαφηνιστούν όπου δεν είναι σαφείς οι δικές μας προθέσεις για το μέλλον της ακτοπλοΐας στη χώρα μας. σας ευχαριστώ. Ν. ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: Ο Χρήστος Παπουτσής έκανε μία εμπεριστατωμένη και συνολική παρουσίαση του προβλήματος της ακτοπλοΐας σήμερα στην Ελλάδα. Εγώ θα σταθώ στα προβλήματα και θα καταγγείλω ταυτόχρονα και την προοπτική η οποία διανοίγεται με την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας. Ο χειμώνας που πέρασαν τα νησιά μας ήταν ένας χειμώνας δραματικός. Ουδέποτε άλλοτε στο παρελθόν, τουλάχιστον τα τελευταία 10 χρόνια, υπήρξε τέτοιος αναβρασμός. Ξεσηκώθηκαν στο σύνολο τους οι νησιώτες στον πρώτο χειμώνα διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Και στις μέρες τις δικές μας υπήρχε πρόβλημα, αλλά εμφανίζονταν σε ένα συγκεκριμένο νησί, π.χ είτε στη Σκύρο, είτε στην Κάσο, είτε στη Λήμνο, κατά καιρούς. Αυτός ο συνολικός ξεσηκωμός του κόσμου οφείλεται στο τσαλαβούτημα και βεβαίως στη σκοπιμότητα που εξυπηρετεί η Ν.Δ Οι άγονες γραμμές αγαπητοί φίλοι, τα πλοία που εξυπηρετούν τις λεγόμενες «άγονες γραμμές» παρέχουν χείριστες υπηρεσίες και το ξέρουμε πάρα πολύ καλά. Βασιζόμενοι σ' αυτή τη λογική και επειδή ακριβώς αυτές οι γραμμές δεν είναι ανταγωνιστικές, επί 3,5 χρόνια διαπραγματευθήκαμε με την Ευρωπαϊκή Ένωση και συγκεκριμένα με την κα Παλάθιο ξεκινώντας από μια απλή λογική που λέει: κανείς ακτοπλόος δεν θα αντικαταστήσει το σκάφος που έχει, που εξυπηρετεί –ας πούμε– από την Κάσο ο πολίτης να πάει στη Ρόδο, στην Κάρπαθο και ούτω καθεξής, διότι χάνει χρήματα, δεν είναι ανταγωνιστικό, ζει μόνο με την επιδότηση. Αυτό σημαίνει ότι θα διαιωνίζεται αυτή η χείριστη παροχή υπηρεσιών. Τι κάναμε; Αρχίσαμε τις διαπραγματεύσεις με την Κοινότητα. Μας ζήτησε «φέρτε μας ένα σχέδιο, ένα πλάνο», προκειμένου να υπάρξει επέκταση, να μπορεί δηλαδή να γίνονται συμβάσεις πέραν του ενός χρόνου. Είναι γνωστό ότι η Ευρώπη έχει μια αρχή. Στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της ελεύθερης αγοράς επιβάλλει στο ελληνικό κράτος κάθε χρόνο να κάνει δημοπρασία για συγκεκριμένες γραμμές. Αυτό και κάναμε. Αυτό όμως ήταν τραγικό ως αποτέλεσμα διότι κάθε χρόνο ερχόντουσαν τα ίδια και τα ίδια σκάφη και είχαμε αυτήν την τραγική κατάσταση στην εξυπηρέτηση των πολιτών που πολλοί από σας το ξέρουν. Αναθέσαμε στο Ινστιτούτο Μεταφορών, το Υπουργείο Αιγαίου, το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας που σήμερα εδώ είναι ο Γενικός Γραμματέας ο κ. Γιώργος Ζανιάς και εκπονήσαμε τη μελέτη και καταλήξαμε ύστερα από τις διαπραγματεύσεις με το σύστημα αυτό που ακούσατε πριν, το private financial initiative, να ξεκινήσουμε αυτές τις διαδικασίες. Ξεκινήσαμε. Κάτω απ' αυτές τις προϋποθέσεις η Ευρωπαϊκή Ένωση μας είπε: ωραία, ειδικά για τις γραμμές εθνικής σκοπιμότητας δίνεται η δυνατότητα να συνάψατε, να μπορούν να συναφθούν συμβάσεις πέραν του ενός χρόνους, από 6 έως 12 χρόνια ούτως ώστε παίρνοντας τα χρήματα της κρατικής επιδότησης ο κάθε πλοιοκτήτης, έχοντας τη σιγουριά ότι αυτή τη γραμμή θα την έχει και του χρόνου, -δεν θα την έχει κάποιος άλλος-, να κάνει επενδύσεις και να υπάρξει η αντικατάσταση των πλοίων, με νέα σύγχρονα διότι το βασικό –αν θέλετε– εργαλείο ανάπτυξης των νησιών είναι η σταθερότητα, η πυκνότητα και η σωστή παροχή υπηρεσιών στην ακτοπλοΐα, όπως ακριβώς συμβαίνει με τα αεροπλάνα. Όπου υπήρχαν αεροδρόμια, όπου υπήρχε τακτική αεροπορική συγκοινωνία, εκεί υπήρξε και ανάπτυξη τουριστική. Άρα το πλαίσιό μας λοιπόν ήταν αυτό. Πετύχαμε αυτό που θέλαμε με την έγκριση της ΕΕ το πράγμα τον Δεκέμβριο του 2003 και ξεκινήσαμε τις διαδικασίες. Το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας έφτιαξε την προκήρυξη όπου καλούσε τους ενδιαφερόμενους πλοιοκτήτες να καταθέσουν τις προτάσεις τους προβλέψαμε για τις συγκεκριμένες 18 πρώτες γραμμές ούτω ώστε σιγά-σιγά να υπάρξει αυτή η αντικατάσταση. Πως προχωρήσαμε; Η μελέτη το χώριζε σε 8 ενότητες το Αιγαίο, Μικρές Κυκλάδες, Δυτικές Κυκλάδες, Νότια Δωδεκάνησα, Βόρεια Δωδεκάνησα, Βόρειο-Βόρειο Αιγαίο, Νότιο-Βόρειο Αιγαίο και η μελέτη προβλέπει 8 σκάφη. Αυτά τα 8 σκάφη είναι διαφορετικής δυναμικότητας και έχουν διαφορετικές προδιαγραφές της μιας περιοχής από την άλλη. Διότι παραδείγματος χάρη στις μικρές Κυκλάδες δεν χρειάζεται να έχεις ένα τεράστιο σκάφος να κουβαλάει 20 τεράστια τριαξονικά και 500 αυτοκίνητα. Π.χ σ' αυτήν την περιοχή θα έχει 3 αυτοκίνητα φορτηγά, 40 μικρά αυτοκίνητα και 2.000 επιβάτες ή 500. Μια άλλη ενότητα άλλη προδιαγραφή. Αυτή λοιπόν τη μελέτη την καταθέσαμε και ξεκίνησε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας την προκήρυξη. Η προκήρυξη έχει μπει στο συρτάρι και έχει κλειστεί μέσα και αυτή τη στιγμή το κράτος ενώ το 1993 σε 19 γραμμές διέθετε 1.500.000 €, το 2004 στις 50 γραμμές χρειάστηκε 25.000.000 €. Αυτά τα 25.000.000 € ουσιαστικά θα είναι ο δανεισμός που κάνεις στον ακτοπλόο συν τα χρόνια της μεγάλης διάρκειας για να μπορέσεις να έχεις ακτοπλοΐα πρέπουσα και τη σωστή. Τι κάνει η σημερινή Κυβέρνηση; Η σημερινή Κυβέρνηση διαιωνίζει το καθεστώς έχοντας στο χέρι της όμως αυτή τη μεγάλη κατάκτηση που είναι οι μακροχρόνιες συμβάσεις. Ανακοίνωσε λοιπόν προχθές ο κ. Παυλίδης, συνεπικουρούμενος από τον κ. Κεφαλογιάννη ότι «εμείς θα προχωρήσουμε στις μακροχρόνιες συμβάσεις». Τι σημαίνει αυτό; Ο πολίτης που από την Κάσο σήμερα πηγαίνει με ένα τρεχαντήρι στην Κάρπαθο και στη συνέχεια στη Ρόδο για να κάνει στη συνέχεια τη σύνδεσή του για να μπορέσει να πάει στο κέντρο, αυτός ο πολίτης θα πηγαίνει με το ίδιο σκάφος. Ο κύριος πλοιοκτήτης αυτού του σαπιοκάραβου θα έχει μία σύμβαση στα χέρια 6 με τη δυνατότητα και 12 χρόνων. Αυτό είναι ένα σκάνδαλο. Εμείς λοιπόν τους λέμε, χάσαμε μέχρι τώρα πάνω 15 δισεκατομμύρια και αναφέρομαι στο πρώτο εξάμηνο, συν αυτά που θα χαθούν αυτό το εξάμηνο, συνολικά 40 εκατομμύρια ευρώ. Εμείς, τους λέμε: εάν θα προχωρήσουν στις μακροχρόνιες συμβάσεις που δεν θα υλοποιούν τη μελέτη για την οποία το ελληνικό δημόσιο έδωσε χρήματα, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους φίλους τους, εμείς του καταγελούμε θα φτάσουμε μέχρι τη Δικαιοσύνη, διότι αυτό –αντιλαμβάνεστε– είναι ένα σκάνδαλο μεγάλης ολκής. Και μπορεί ο κ. Παυλίδης να κάνει τα δικά του κόλπα με τους φίλους του τους ακτοπλόους τους διάφορους και είναι γνωστοί αυτοί που είναι. Να φανταστείτε ότι τον τελευταίο καιρό στις δημοπρασίες του Υπουργείου Αιγαίου συμμετέχουν σκάφη τα οποία ο πλοιοκτήτης τα αγόρασε πριν από ένα χρόνο, 28 και 29 χρόνων για να πάρουν τη γραμμή για να είναι μέσα στη διαδικασία. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό. Εμείς λοιπόν δεν έχουμε άλλη επιλογή, οι πολίτες των νησιών δεν έχουν άλλη επιλογή για να διασφαλίσουν την ποιότητα της ζωής που εμείς τους δίναμε ως προοπτική, αλλά ταυτόχρονα και τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου, εμείς θα καταλήξουμε, ευχόμαστε να μην συμβεί αυτό, και στη Δικαιοσύνη. Ο κ. Παυλίδης και ο κάθε κύριος Υπουργός Αιγαίου θα πρέπει να προχωρήσει, να συνεχίσει αυτήν την προσπάθεια. Το κράτος έχει μία συνέχεια. Το κράτος δεν μπορεί να λειτουργεί αποσπασματικά στο όνομα –αν θέλετε– κάποιων συμφερόντων. Εάν εμείς σε κάτι φταίγαμε, ίσως είναι στο ότι δεν μπορέσαμε, διότι δεν είχαμε όμως και τη δυνατότητα, γιατί δεν είχαμε και την έγκριση την οποία έχουμε σήμερα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε σ' αυτήν την αντικατάσταση. Βάλαμε την βάση. Ο νόμος που ανάφερε πριν ο Χρήστος Παπουτσής, που τον εισηγήθηκε ο τότε Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, εισήγαγε το dead line της διάρκειας ζωής την οποία πρέπει να έχουν τα σκάφη και κυρίως τα σκάφη των άγονων γραμμών. Οδεύουμε λοιπόν σε μία προοπτική αυτοί οι κύριοι να συνάψουν συμβάσεις και να έρθει η επόμενη κυβέρνηση, γιατί ξέρουμε ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση και να βρει συμβάσεις και δεσμεύσεις αθλιότητας. Εγώ αυτά τα λίγα ήθελα να σας πω και να σας φέρω κι ένα παράδειγμα. Μπορώ να σας φέρω για κάθε νησί, για τη Λήμνο, για το Βόρειο Αιγαίο, για το Κεντρικό, για το Νότιο. Παραδείγματος χάρη στη Ρόδο φέτος υπάρχουν μόνο τρία πλοία τα οποία εξυπηρετούν το νησί. Ουδέποτε άλλοτε στο παρελθόν συνέβαινε αυτό. Τα ημερόπλοια που πήγαιναν από τη Ρόδο στα διάφορα νησιά ήταν κάθε μέρα. Σήμερα αυτά τα έκοψαν, από τον Οκτώβρη του 2004. Δεν υπάρχει αυτή η ενδοεπικοινωνία σ' αυτό το νησιώτικο σύμπλεγμα. Και το χειρότερο, βρισκόμαστε στο Φλεβάρη, σε λίγο μπαίνουμε στον Μάρτη. Εμείς από το Νοέμβριο είχαμε τον προγραμματισμό των ακτοπλοϊκών συνδέσεων σε όλα τα νησιά όσον αφορά τους θερινούς μήνες. Είμαστε τέλη ουσιαστικά του Φλεβάρη κι ακόμα δεν ανακοινωθεί βγει αυτός ο προγραμματισμός. Εν κατακλείδι και ολοκληρώνοντας, έχουμε να κάνουμε με μία Κυβέρνηση η οποία, εγώ στην καλύτερη των περιπτώσεων θα πω ότι δεν έχει καταλάβει ακόμα τι συμβαίνει γύρω της, δεν γνωρίζουν τα θέματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν γνωρίζουν πώς να χειριστούν. Γίνεται κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος και παραμένει αυτή η άθλια κατάσταση στις άγονες ακτοπλοϊκές γραμμές. Καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο ήταν να κερδίσουμε αυτό που κερδίσαμε. Το έχουμε κερδίσει και σήμερα το σπαταλάμε. Το σπαταλάμε στο όνομα της μικροπολιτικής και στο όνομα της πολιτικής σκοπιμότητας που αυτή η τακτική από πλευράς των Υπουργών της Νέας Δημοκρατίας εξυπηρετεί. Ν.ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Να σας παρακαλέσω να χρησιμοποιείτε τα μικρόφωνα σας και για τα πρακτικά να λέτε το όνομα και το μέσο στο οποίο εργάζεστε, αφού σημειώσω ότι οι συνεντεύξεις μας εδώ από σήμερα μεταδίδονται και δορυφορικά ούτως ώστε να είναι στη διάθεση σε άμεση μετάδοση σε όλα τα περιφερειακά μέσα. Παρακαλώ τις ερωτήσεις. Θ. ΠΑΤΖΟΓΛΟΥ («ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΣΚΑΙ»): Πολύ πριν αναλάβει η Νέα Δημοκρατία έπρεπε να είχαν πληρωθεί - ας με διορθώσουν οι συνάδελφοι αν κάνω λάθος - νομίζω 50 εκ. για τα επιδοτούμενα δρομολόγια. Μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί ακόμα η φόρμουλα για να καταβληθούν αυτά τα χρήματα, ενώ κατά επανάληψη ο νυν Υπουργός Ναυτιλίας έχει αναφέρει ότι η επιδότηση των εισιτηρίων από τις ακτοπλοϊκές είναι κοινωνική πολιτική με ξένες τσέπες. Τι έχετε να πείτε γι' αυτό; Ευχαριστώ. Ν.ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Ο κ. Ανωμερίτης. Γ. ΑΝΩΜΕΡΙΤΗΣ: Είναι γνωστό ότι το Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών αποφάσισε το 2003 ένα συγκεκριμένο σύστημα. Αυτό που αποφάσισε το Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών πήρε τη μορφή απόφασης και δημοσιεύτηκε στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως. Από τη στιγμή που η σημερινή Κυβέρνηση όλους αυτούς τους μήνες δεν το έχει αλλάξει, οφείλουμε να το εφαρμόσει. Το ερώτημα μας και το γραπτό μου ερώτημα στον Υπουργό στη Βουλή απαντήθηκε με πολύ γενικές φράσεις. Και το ερώτημα μου είναι απλό: πως θα καλυφθούν από την 1η Ιανουαρίου του 2004 το κόστος των εκπτωτικών εισιτηρίων, εκείνων που δεν καλύπτονται από τις ίδιες τις ακτοπλοϊκές εταιρείες εφόσον στον προϋπολογισμό του 2005 στη συγκεκριμένη γραμμή δεν έχει εγγραφεί ούτε 1 Ευρώ; Επομένως αυτό παραμένει ένα ερωτηματικό και αποτελεί και ένα σημείο τριβής μεταξύ των εταιρειών και των Υπουργείων. Ν.ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Ευχαριστούμε κ. Ανωμερίτη. Σ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ («ΚΕΡΔΟΣ»-«ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ»): Δύο τρία ερωτήματα θα ήθελα. Γνωρίζουν οι πρώην Υπουργοί πόσα πλοία είχαμε το 2000; Είχαμε 350 ακτοπλοϊκά πλοία και σήμερα έχουμε 190. Ξέρουν για ποιο λόγο, που οφείλεται αυτή η έλλειψη πλοίων; Γνωρίζουν για το καθεστώς της ΔΑΝΕ ότι δεν έχει κάνει το ΠΑΣΟΚ ούτε μια ερώτηση για τους απατεώνες, που έχει φάει 40.000 μικρομετόχων στα Δωδεκάνησα η επιχείρηση της ΔΑΝΕ; Το γνωρίζετε αυτό; Γιατί πριν μιλήσατε για σκάνδαλο ΔΑΝΕ. Δεν έχει κάνει ούτε μια κατάθεση ερώτησης για το μεγαλύτερο σκάνδαλο στη μεγαλύτερη βιομηχανία Δωδεκανήσων. Τρίτον. Γιατί κ. Σηφουνάκη, ένα πλοίο - μιλήσατε για 8 πλοία – ένα πλοίο ανακοινώσατε για το βόρειο Αιγαίο το οποίο δεν προχώρησε ούτε καν η προκήρυξη. Ν. ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: Όσον αφορά το τελευταίο, εμείς μαζί τον Αύγουστο του 2003 με τον τότε Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και με τον παρευρισκόμενο εδώ Γενικό Γραμματέα τον κ. Ζανιά ανακοινώσαμε την προκήρυξη την οποία έβγαλε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας για το πρώτο πιλοτικό πλοίο το οποίο θα κάλυπτε -το ένα πλοίο που σήμερα καλύπτεται από τρεις- το οποίο θα κάλυπτε -εδώ έχουμε και το έγγραφο της προκήρυξης, θα το βγάλεις φωτοτυπία να το δώσουμε, ο κύριος …. ήταν Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου – τρεις γραμμές με ένα πλοίο όταν σήμερα αυτές οι γραμμές δεν εξυπηρετούνται με δυο και χρησιμοποιούν τρία πλοία με τριπλάσιο κόστος. Ποια ήταν αυτή; Ήταν από Ρόδο, Κω, Σάμο, Ίο, Μυτιλήνη, Λήμνο, Θεσσαλονίκη, στη συνέχεια από Σάμο η ίδια γραμμή μέχρι Καβάλα …. (Διαλογικές Συζητήσεις) Ν. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Αθανασίου να απαντήσει ο κ. Σηφουνάκης; Ν. ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: Το κατάλάβα, αφήστε να ολοκληρώσω. Ν. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Θα σας ξαναδώσω το λόγο αν δεν υπάρχουν άλλες ερωτήσεις. Σ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ: Γνωρίζουμε το θέμα, δυο λεπτά να ξεκαθαρίσουμε. Δεν μπορείτε να μας δουλεύετε …. Ν. ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: Να σας δουλέψουμε; Τι είναι αυτά που λέτε; Ν. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Κανείς, ούτε εσείς ήρθατε … Κύριε Αθανασίου, κατ' αρχήν μιλάτε εκτός μικροφώνου και δεν θα μπορώ να δώσω τίποτα και θα μου πείτε ούτε εσείς, ότι σας λέω εγώ κρίνετε. Ν. ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: Και η δρομολόγηση αυτής της γραμμής μιλάει ένα δρομολόγιο την εβδομάδα. Εδώ μιλάνε οι νησιώτες για καθημερινή σύνδεση. Αυτό είναι το πρόβλημα μας, δεν είναι για ένα ή τρία δρομολόγια. Ν. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Έχετε τελειώσει με τις ερωτήσεις κ. Αθανασίου; Κύριε Αθανασίου, θα σας καλέσουμε σε έναν διάλογο τετ α τετ αργότερα αν υπάρχει λόγος. Κύριε Σηφουνάκη παρακαλώ. Ν. ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: Κατ' αρχήν να γίνει κατανοητό. Οι άγονες γραμμές, οι εθνικής σκοπιμότητας τι είναι; Είναι ουσιαστικά εκείνες που δεν μπορούν να στηριχτούν από τις γραμμές κορμού. Αν θα είναι τρεις φορές η Σάμος ή η Κως ή η Χίος ενδοεπικοινωνία, είναι άλλες 5 ουσιαστικά από τις γραμμές κορμού, δηλαδή ουσιαστικά ξεπερνά τις 8 μέρες της εβδομάδας. Αυτό θέλω αν κατανοήσετε. Υπάρχει ίσως μια σύγχυση εκεί. Ποιο είναι όμως το θέμα; Αφού η προκήρυξη βγήκε στον αέρα, έπρεπε … Προσέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας τον σύμβουλο τον τεχνοοικονομικό, βγήκε η προκήρυξη και την έχουν κρατήσει στα συρτάρια. Ήταν το πρώτο πιλοτικό πρόγραμμα. Σε μια προοπτική μιας 4ετίας θα μπορούσε να γίνει όλο. Και ακούστε κάτι. Αυτό δεν ήταν μια ωραία ιδέα ενός Υπουργού μιας Κυβέρνησης. Έγινε μεγάλη σύσκεψη καταλυτική στο ξενοδοχείο «ΧΑΝΔΡΗΣ», όπου ήταν μέσα οι ακτοπλόοι, ήταν όλοι οι Νομάρχες του Αιγαίου, ήταν όλοι οι Πρόεδροι των ΤΕΔΚ κι εκεί επάνω συμφώνησαν όλοι κι έτσι ξεκινήσαμε τη διαδικασία και βγήκε, γιατί ήταν η μόνη λύση, δεν υπάρχει άλλη λύση. Αυτή λοιπόν τη λύση, που είναι προϊόν μιας εργασίας όχι των δικών μας 3,5 χρόνων, είναι το καταστάλαγμα μιας εμπειρίας 20-30 χρόνων, δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει αυτό το σύστημα, μόνο με αυτό που κάναμε, αυτό λοιπόν το έχει κρατήσει το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Πληρώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ κι αυτά χάθηκαν ουσιαστικά. Στο δεύτερο ερώτημα θα σας απαντήσει ο κ. Παπουτσής. ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Δύο είναι οι άλλες ερωτήσεις τις οποίες έθεσε ο κ. Αθανασίου. Η μία αφορά τον κοινοβουλευτικό έλεγχο τον οποίο κάνει το ΠΑΣΟΚ σε σχέση με τα Δωδεκάνησα, με την κατάσταση στα Δωδεκάνησα και δεύτερον το όριο ηλικίας των πλοίων. Όσον αφορά τα Δωδεκάνησα μάλλον αδικείτε τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κ. Αθανασίου. Προφανώς δεν έχετε ενημερωθεί όσον αφορά την κοινοβουλευτική τους δραστηριότητα και τον έλεγχο τον οποίο ασκούν προς την ηγεσία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και την ηγεσία του Υπουργείου Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Βομβαρδισμός ερωτήσεων, καταιγισμός ερωτήσεων, κοινοβουλευτικών παρατηρήσεων στο στη διάρκεια της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου, όσο και στην Ολομέλεια. Δύο επίκαιρες επερωτήσεις έχουν συζητηθεί στην Ολομέλεια. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις το θέμα των Δωδεκανήσων ήταν κυρίαρχο και απεκαλύφθη η πολιτική σκοπιμότητα του χειρισμού του υπουργού και ο σχεδιασμός ο οποίος υπάρχει των επιχειρηματικών συμφερόντων πίσω από την υπόθεση στα Δωδεκάνησα. Καταγγείλαμε επανειλημμένως, ότι κάνει πως δεν καταλαβαίνουν και οι δύο υπουργοί, ότι υπάρχουν εναρμονισμένες πρακτικές. Είναι υπουργός εκτός νόμου, γιατί δεν λειτουργεί το νόμο, γιατί δεν προχωράει στους διαγωνισμούς, γιατί δεν προχώρησε στους καταλογισμούς ευθυνών προς τις εταιρείες οι οποίες είχαν την ευθύνη των δρομολογίων όταν απέσυραν τα πλοία τους. Και γιατί; Γιατί στην πραγματικότητα έκλεινε τα μάτια στις επιδιώξεις άλλων ανταγωνιστριών εταιρειών, οι οποίες επεδίωκαν την απαξίωση της «ΔΑΝΕ», δεν έκανε καμία πρωτοβουλία για να ενισχύσει τη «ΔΑΝΕ». Και αυτά αναδείχθηκαν επανειλημμένως στη Βουλή, επανειλημμένως. Όσον αφορά για το σκάνδαλο του παρελθόντος, το οποίο εγώ δεν θέλω να χρωματίζω πολιτικά τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, αλλά είναι γνωστή η πολιτική ταυτότητα εκείνων οι οποίοι θήτευσαν στις φυλακές ακριβώς γιατί κατασπατάλησαν και έφαγαν τα χρήματα του λαού της Δωδεκανήσου μέσα από τις εταιρείες αυτές. Τελειώσαμε με το πρώτο ερώτημα. Όσον αφορά το δεύτερο ερώτημα που αφορά το όριο ηλικίας των πλοίων. Θέλω να σας υπενθυμίσω ιδιαίτερα σε εκείνους οι οποίοι παρακολουθούν το ναυτιλιακό ρεπορτάζ και οι κοινοβουλευτικοί συντάκτες φυσικά το γνωρίζουν ακόμα καλύτερα, ότι η μείωση του ορίου ηλικίας των πλοίων για λόγους ασφαλείας αποτελεί μία από τις ελάχιστες ρυθμίσεις οι οποίες ψηφίστηκαν ομόφωνα από τη Βουλή, ομόφωνα όλα τα κόμματα. Όμως για ορισμένους έχει σταματήσει το ρολόι του χρόνου πίσω, έχει σταματήσει για ορισμένους πολύ πριν με τα ίδια επιχειρήματα επιχειρούν ξανά να ξαναφέρουν αυτό το ζήτημα στην επιφάνεια, ξανά και ξανά. Γιατί λέει, δεν έχουμε πολλά πλοία. Ε, λοιπόν, εγώ θέλω να πω κάτι το οποίο δυστυχώς αποκρύπτεται από τη δημόσια συζήτηση όλα αυτά τα χρόνια. Τα πλοία δεν είναι συνδεδεμένα με τα νησιά, ούτε με τα συμφέροντα των κατοίκων. Τα πλοία είναι στοιχεία περιουσιακά, στοιχεία της περιουσίας των εταιρειών. Και οι εταιρείες έχουν σαν στόχο την αναβάθμιση και την εξέλιξη της δικής τους εταιρείας και την ανάπτυξη της κερδοφορίας τους. Όπως, λοιπόν, σε όλες τις περιπτώσεις και σε όλες τις επιχειρήσεις οι επενδύσεις γίνονται επί των περιουσιακών στοιχείων και κυρίως επί εκείνων των στοιχείων τα οποία φέρνουν καινούργια κέρδη, οι εταιρείες ας κάνουν τους επιχειρηματικούς τους σχεδιασμούς. Και όπως γνωρίζετε πολύ καλά τα πλοία τα οποία αποσύρονται από την ακτοπλοϊα, δεν σημαίνει ότι καταστρέφονται. Μπορούν να ενταχθούν σε άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες εντός ή εκτός της Ελλάδος και ενδεχομένως να έχουν και περισσότερη κερδοφορία. Αυτή είναι η ουσία. Επομένως, λοιπόν, μην κοροϊδεύουμε τον κόσμο και κυρίως οι ακτοπλοϊκές εταιρείες που χρησιμοποιούν αυτά τα επιχειρήματα καλά θα κάνουν να μιλήσουν τη γλώσσα της αλήθειας. Τι συμβαίνει εδώ; Επειδή η Κυβέρνηση κάνει το παζάρι πίσω από το παραβάν, επειδή κάνει διαπραγματεύσεις εν κρυπτώ, κλείνει το μάτι και αφήνει περιθώριο ότι μπορεί και να αλλάξουμε, ψάχνουν να βρουν, τώρα έχουν ανακαλύψει τη Συμφωνία της Στοκχόλμης, χωρίς να διαβάζει κανένας περί τίνος πρόκειται. Ξέρετε τι σημαίνει Συμφωνία της Στοκχόλμης; Περισσότερες εγγυήσεις για δύο θέματα. Πρώτον, για την ευστάθεια των πλοίων και δεύτερον, για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, για να μπορέσουν να υπάρξουν βελτιώσεις στα πλοία υποχρεωτικές για να διευκολύνεται η πρόσβαση των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Και επιπλέον επειδή ακριβώς η καινούργια Οδηγία του 2003 ενσωμάτωσε τη δική μας πολιτική πρόταση, την πολιτική πρόταση της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για να τεθεί όριο ηλικίας στα πλοία, είναι η πρώτη φορά που εισάγεται στην κοινοτική νομοθεσία το όριο ηλικίας των πλοίων, τι λέει; Ότι κύριοι πρέπει να κάνετε τις μετασκευές και μόνο αν τις κάνετε μπορείτε να έχετε παραπάνω όριο ηλικίας για το σύνολο της Ευρώπης. Μέχρι τώρα δεν υπήρχε όριο ηλικίας στην υπόλοιπη Ευρώπη, υπήρχε μόνο εδώ. Με τη δική μας πρόταση, με τη δική μου προσωπική επιστολή που έστειλα τότε στους υπουργούς όλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή έγινε αποδεκτό το αίτημα για να μπει όριο ηλικίας, γιατί ήταν απολύτως λογικό το επιχείρημα. Δεν μπορεί να βάζεις όριο ηλικίας και προδιαγραφές στα δεξαμενόπλοια και να μην βάζεις όριο ηλικίας στα πλοία της επιβατηγού ναυτιλίας. Λοιπόν, αυτό έγινε δεκτό. Άρα ας μην κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν εκείνοι οι οποίοι σήμερα επιζητούν αλλαγή του νόμου. Είναι πολιτικό το θέμα. Η εγγύηση της ασφάλειας της ναυσιπλοϊας είναι βασική αρχή όλων των ναυτικών κρατών, ιδιαίτερα για ένα κράτος σαν την Ελλάδα όπου δεν μιλούμε γενικώς και αορίστως για ακτοπλοϊα, αλλά μιλούμε για ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες. Και κάποτε επίσης πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στην ακτοπλοϊα γενικώς, όπου υπεισέρχεται μόνο ο οικονομικός παράγων και η αγορά. Και τι σημαίνει ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες όπου υπεισέρχεται η έννοια του δημοσίου συμφέροντος. Τότε θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε, γιατί είναι εξαιρετικά δύσκολο για μια Κυβέρνηση, ακόμα και για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας να προχωρήσει σε αλλαγή και της δικής της θέσης. Γιατί ήταν και δική της θέση η μείωση του ορίου ηλικίας την εποχή εκείνη. κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ: Διαφωνείτε με τη Στοκχόλμη. ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Μα η Στοκχόλμη είναι δεδομένη, σας την εξήγησα προηγουμένως. Ν. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Κύριε Παπουτσή συγνώμη. Κύριε Αθανασίου, εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να σας δώσω κατ' επανάληψη το λόγο. Όχι, εδώ είμαστε, να τον ξαναζητήστε. Αλλά πρώτον μιλάτε εκτός μικροφώνου, δεύτερον διακόπτετε. Ούτε το ένα, ούτε το άλλο είναι χρήσιμο. Να τελειώσει ο κ. Παπουτσής, να δούμε αν υπάρχουν άλλες ερωτήσεις και να ξαναπάρετε το λόγο εφ' όσον θέλετε. ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Επειδή, λοιπόν, κ. Αθανασίου, όπως καταλαβαίνετε, μπορεί να αντιλαμβάνομαι γιατί κάνετε αυτή την ερώτηση, σας λέω, ότι δεν είναι να συμφωνεί ή να μην συμφωνεί το ΠΑΣΟΚ με τη Συνθήκη της Στοκχόλμης. Συμφωνία της Στοκχόλμης είναι, δεν είναι Συνθήκη, η οποία οδήγησε στη δημιουργία της Οδηγίας 24/2003 η οποία επαναλαμβάνω τροποποιεί ορισμένα από τα άρθρα της Οδηγίας 9818, αλλά δεν τροποποιεί το άρθρο 7, στο οποίο αναφέρεται και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην επιστολή που έστειλε προς το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Το οποίον άρθρον 7, το οποίο παραμένει ως έχει από την 9818, λέει, παράγραφος 1 λέει το εξής, για να το διαβάσουν και οι Νομικοί των εταιρειών της ακτοπλοϊας. Λέει: «Εάν ένα κράτος – μέλος ή μία ομάδα κρατών – μελών κρίνει ότι οι ισχύουσες απαιτήσεις ασφαλείας πρέπει να βελτιωθούν σε ορισμένες περιπτώσεις λόγω ειδικών τοπικών συνθηκών και αν έχει αποδειχθεί η ανάγκη αυτή, τότε αυτό το κράτος ή τα κράτη μπορούν με τη διαδικασία της παραγράφου 4 που προβλέπει παρακάτω, να λαμβάνουν μέτρα για τη βελτίωση των απαιτήσεων ασφαλείας». Αυτή είναι η βάση της νομοθεσίας. Λοιπόν, καλό είναι να το διαβάσουν όλοι οι ασχολούμενοι με το θέμα και να σταματήσουν να ψάχνουν να βρουν άλλοθι για να αλλάξουν μία νομοθεσία, η οποία έγινε μόνο με ένα κριτήριο: την ασφάλεια του πολίτη. Ν. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Είναι η 18/98. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άκουσα με ιδιαίτερη προσοχή τον κ. Παπουτσή και ξέρω ότι έχει ασχοληθεί σοβαρά με τα θέματα της ακτοπλοΐας, έκανε όμως κάποιες καταγγελίες και θα ήθελα να είμαι πολύ πιο συγκεκριμένος. Μιλήσατε κ. Παπουτσή για καρτέλ, για συμφωνίες κάτω απ' το τραπέζι και ότι δεν προσέρχονται σε διαγωνισμούς. Εγώ θα ήθελα να είστε πιο συγκεκριμένος σ' αυτές τις καταγγελίες. ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Για τα Δωδεκάνησα μιλώ. κ. ΜΠΑΡΔΟΥΝΙΑΣ: Μόνο για τα Δωδεκάνησα μιλάτε. Να συνεχίσω τότε, να πάμε στο θέμα του ορίου ηλικίας. Ενδεχομένως η κίνηση που είχατε κάνει αμέσως το ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ, θα το θυμούνται οι περισσότεροι, για να μειώσουμε το όριο ηλικίας για λόγους ασφαλείας, τότε να φάνταζε ως σωστή κίνηση. Σήμερα όμως έχει δημιουργήσει το εξής πρόβλημα και θα ήθελα την τοποθέτησή σας εδώ: Υπάρχουν μελέτες που έχουν κάνει ακτοπλοϊκές εταιρείες και δείχνουν ότι μέχρι το 2012 εάν και εφ' όσον ισχύσει ο νόμος της 30ετίας, η ακτοπλοΐα θα μειωθεί κατά 60%. Δηλαδή θα έχουμε μείον 60% των συμβατικών πλοίων. Γιατί; Διότι ισχυρίζονται οι εταιρείες ότι δεν έχουν χρήματα να αντικαταστήσουν τα πλοία που θα φύγουν. Θα ήθελα μια δική σας τοποθέτηση επ' αυτού. Και ένα τρίτο, τελευταίο: Επειδή καταγγείλατε την Κυβέρνηση για πάρα πολλά πράγματα εγώ θέλω ένα πράγμα να σας πω, ότι ο νόμος, το πλαίσιο το οποίο ισχύει, ο 2932, είναι δικό σας παιδί, εσείς τον φτιάξατε. Η σημερινή Κυβέρνηση δεν πρόσθεσε τίποτε ούτε αφαίρεση τίποτε, ισχύει ως έχει. Άρα το χάος το οποίο έχει προέλθει, έχει προέλθει στη φάση ενός νόμου που ψηφίστηκε από εσάς. Μήπως τελικά πρέπει και εσείς να δείτε το ενδεχόμενο να γίνουν κάποιες τροποποιήσεις προς το βέλτιστο; ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Θα αρχίσω από την τελευταία σας παρατήρηση: Υπάρχει ένα ερώτημα το οποίο μπορούμε να το απαντήσουμε στην οποιαδήποτε συζήτηση θέλετε, αλλά καλό είναι να σας το θέσω για να προβληματιστείτε. Ο ίδιος νόμος δεν ίσχυε τα προηγούμενα τρία χρόνια; Γιατί δεν υπήρχαν προβλήματα; Τι άλλαξε; Το μόνο που άλλαξε είναι η Κυβέρνηση, υπάρχει η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Δεν άλλαξε τίποτε άλλο. Ο νόμος παρέμεινε ο ίδιος, το νομοθετικό πλαίσιο ήταν το ίδιο ακριβώς. Τι δεν έκανε: Δεν εφήρμοσε το νόμο. Όπου υπήρχαν προβλήματα στις άγονες γραμμές δεν προχώρησε γρήγορα στην προκήρυξη των διαγωνισμών. Διέλυσε επί τόπου με το παρέλαβε τα καθήκοντά της η νέα Κυβέρνηση, τη ρυθμιστική αρχή θαλασσίων μεταφορών η οποία δεν ήταν μόνο για να επιτηρεί την εφαρμογή του υγιούς ανταγωνισμού αλλά ήταν για να λειτουργεί είτε για να αποτρέπει τις παρεμβάσεις του κράτους, για να αποτρέπει την παρέμβαση του Υπουργείου. Θέλησε δηλαδή η Νέα Δημοκρατία να πάρει ξανά τα πράγματα στα χέρια της και οι Υπουργοί στα χέρια τους και αυτό πράξανε. Γι αυτό γίνεται και αυτή η συνεχής προσπάθεια των διαπραγματεύσεων και του παζαριού με τις ακτοπλοϊκές εταιρείες. Γι αυτό δίνονται λύσεις εκεί που υπάρχουν κομματικά κριτήρια και το τονίζω αυτό. Δείτε πού αναδείχτηκαν προβλήματα, σε ποιες περιοχές της χώρας αναδείχτηκαν προβλήματα. Εκεί που όλως τυχαίως την 7η Μαρτίου η πλειοψηφία των κατοίκων είχαν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ. Ο λαός πρέπει να τιμωρηθεί και το ΠΑΣΟΚ πρέπει να καταγγελθεί για να διασπαστεί η πολιτική ενότητα εκεί στην περιοχή. Έτσι είναι, το ίδιο γίνεται και στη Σκύρο και ξανακαταγγέλλεται το ΠΑΣΟΚ. κ. ΜΠΑΡΔΟΥΝΙΑΣ: Με συγχωρείτε, δε νομίζω ότι το κάνει επί τούτου η Κυβέρνηση για να τιμωρήσει αυτούς που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ. ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Με σχέδιο το κάνει. κ. ΜΠΑΡΔΟΥΝΙΑΣ: Το καταγγέλλετε αυτό. ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Με σχέδιο το κάνει, το τονίζω. Το ίδιο γίνεται στην Κάλυμνο, το ίδιο γίνεται παντού. Επαναλαμβάνω, εκεί γιατί δεν λειτούργησε ο νόμος; Γιατί δεν λειτούργησαν εκεί οι διαγωνισμοί όπως έπρεπε να δημιουργηθούν; Γιατί δεν υπήρχε η κατάπτωση των εγγυήσεων; Γιατί δεν ζητήθηκαν τα πρόστιμα και πότε υπεβλήθησαν τα πρόστιμα; Επιπλέον, ο Υπουργός έχει υπογράψει τις άδειες, τα δρομολόγια τα οποία έπρεπε να έχει υπογράψει; Ο Υπουργός έχει απαιτήσει από τις εταιρείες να είναι ασφαλισμένες για αστική ευθύνη έναντι τρίτων; Έχουν δοθεί τα δρομολόγια και βρίσκονται όλες οι εταιρείες σήμερα εν πλω με βάση όλες τις διατάξεις του νόμου; Εσείς που κάνετε το ναυτιλιακό ρεπορτάζ σας παρακαλώ πολύ θέστε αυτά τα ερωτήματα. Εμείς τα έχουμε θέσει επανειλημμένως στη Βουλή. Και τα ερωτήματα αυτά απαντώνται ασαφώς. Εδώ είναι οι απαντήσεις, στη διάθεσή σας όλες. Σε όλες τις Κοινοβουλευτικές ερωτήσεις που έχουμε κάνει γι αυτά τα ζητήματα. Και να μη μου λέτε τι άλλαξε. Ένα άλλαξε από την 7η Μαρτίου, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Μέχρι τότε ο λαός γνώριζε τι σημαίνει απελευθέρωση με εγγύηση δημόσιου συμφέροντος. Ο λαός γνώριζε τι σημαίνει εκσυγχρονισμός της ακτοπλοΐας. Ο λαός γνώριζε τι σημαίνει ποιότητα και ασφαλείς έλεγχοι, γνώριζε τι σημαίνει έλεγχος στις ξενοδοχειακές υπηρεσίες πάνω στα πλοία. Γνώριζε, όπως γνώριζαν και οι ναυτικοί τι σημαίνει, όπως γνώριζε τι σημαίνουν εκπτώσεις. Σχετικά με το άλλο ερώτημά σας: Είχα την ευκαιρία προηγουμένως να πω ότι για ορισμένους έχει κολλήσει πράγματι το ρολόι του χρόνου πίσω. Το ίδιο επιχείρημα υπήρχε και τότε. Ελήφθησαν υπόψη όλα αυτά τα επιχειρήματα από την εποχή εκείνη και όλα τα πολιτικά κόμματα ομόφωνα στη Βουλή αποφάσισα να πάρουν αυτό το συγκεκριμένο μέτρο με βασικό στόχο την εγγύηση της ασφάλειας στη ναυσιπλοΐα. Κανένα πολιτικό κόμμα δεν είχε διαφορετική γνώμη τότε. Και τώρα νομίζω. Κανένα κόμμα δεν έχει εκφραστεί διαφορετικά, κανένα απολύτως. Ορισμένοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας μόνο οι οποίοι κλείνουν το μάτι ότι «εμείς θα πείσουμε τον Υπουργό», ο Υπουργός πάντως δημοσίως δεν έχει πει κάτι τέτοιο, δημοσίως έχει παραμείνει στην ίδια θέση και πολλές φορές, επειδή παρακολουθώ και τις δικές του απαντήσεις σε ερωτήσεις, αναφέρεται ορισμένες φορές προσπαθώντας να δημιουργήσει μια σύγχυση ή να περάσει πίσω απ' το παράθυρο, στην εφαρμογή απ' την ελληνική νομοθεσία της Συμφωνίας της Στοκχόλμης. Όταν τη διαβάσουμε καλά τη Συμφωνία της Στοκχόλμης θα διαπιστώσουμε ότι μόνο αν έχεις πολιτική πρόθεση μπορείς να κάνεις αυτή τη χρήση αυτής της υπόθεσης η οποία σε κάθε περίπτωση, επαναλαμβάνω, η συμφωνία της Στοκχόλμης και η οδηγία 24/2003 δεν τροποποιεί τον βασικό νόμο και δεν τροποποιεί τη βασική οδηγία που δίνει τη δυνατότητα στην Κυβέρνηση, στην όποια Κυβέρνηση να έχει αυτό το συγκεκριμένο όριο ηλικίας. Επιπλέον, όσον αφορά τα πλοία, θα επαναλάβω αυτό που είπα προηγουμένως: Τα πλοία είναι στοιχεία της περιουσίας των εταιρειών, δεν είναι δεμένα με τα νησιά μας. Οι εταιρείες να κάνουν τους σχεδιασμούς τους. Εάν θέλουν να δραστηριοποιούνται στις ελληνικές θάλασσα, τότε θα πρέπει να έχουν αυτές τις προδιαγραφές τις οποίες απαιτεί η ελληνική νομοθεσία και πρέπει μ' αυτόν τον τρόπο να κάνουν τους σχεδιασμούς. Αν έχουν παλιά πλοία τα πουλάνε και μπορούν να κερδίσουν κιόλας, να κερδίσουν και περισσότερα χρήματα ως εταιρείες. Μπορούν να τα αξιοποιήσουν σε άλλες δραστηριότητες και μπορεί να κερδίσουν περισσότερο απ' ό,τι στην ακτοπλοΐα. Αλλά εδώ δεν είναι αυτό, εδώ υποκρύπτεται άλλος σχεδιασμός. Τι λέει; «Σε εξωθώ, φεύγω από τους διαγωνισμούς, δεν συμμετέχω, αναγκάζεται η Κυβέρνηση να χρηματοδοτήσει και να επιδοτήσει και σ' αυτά τα επιδοτούμενα θέλω να πάω τα υπερήλικα πλοία. Άρα δώσε μου περισσότερες δυνατότητες να βάλω τα υπερήλικα στις άγονες γραμμές τις οποίες θα επιδοτεί το κράτος, θα παίρνω και κανένα δάνειο από τις Τράπεζες δήθεν για τον εκσυγχρονισμό των πλοίων αυτών και από κει και πέρα εγώ θα αγοράζω καινούργια πλοία τα οποία θα τα βάζω ελεύθερα στις γραμμές του ανταγωνισμού και τα οποία θα κυκλοφορούν όσους μήνες το χρόνο θέλουν και με όσους εργαζόμενους θέλουν. Γιατί μην ξεχνάτε, ότι μαζί με όλα τα αιτήματα αυτά υπάρχει και το άλλο αίτημα, να περιοριστούν οι συνθέσεις, να μειωθούν οι συνθέσεις και να αυξηθεί το ωράριο λειτουργίας και εργασίας των ναυτικών. Μην τα ξεχνάμε όλα αυτά. Επειδή όπως σωστά είπε ο κ. Αθανασίου γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια και ξέρει καλά ο ένας τον άλλον, γνωρίζουμε για τι μιλάμε. Άρα καλό θα είναι να επεκτείνονται τα ερωτήματα και να παίρνετε και τις απαντήσεις από την πλευρά την δική μας, αλλά μην ξεχνάμε και το σύνολο του προβλήματος. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ήθελα να ρωτήσω τον κ. Παπουτσή για να κάνω μια ανακεφαλαίωση επί της ουσίας. Είπαμε, λοιπόν, καρτέλ και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι για την περιοχή των Δωδεκανήσων και προβλήματα στις ακτοπλοϊες στις περιοχές που το Μάρτιο ψήφισαν ΠΑΣΟΚ. ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Παράδειγμα Εύβοια, σας το λέω, είναι πολύ συγκεκριμένο της Εύβοιας και θα ήθελα να το ξαναπώ. Τι συμβαίνει εκεί; Η ναυτιλιακή εταιρεία «ΣΚΥΡΟΥ», η οποία είναι μια εταιρεία λαϊκής βάσης, η οποία λειτουργεί με πολλές προσπάθειες και στηρίζεται από όλους τους κατοίκους της περιοχής και των ανθρώπων που πηγαινοέρχονται στη Σκύρο, τι έχουν κάνει; Έχουν προσπαθήσει να κάνουν μια επένδυση οι άνθρωποι για να αντικαταστήσουν το παλιό πλοίο, το οποίο βρίσκεται στο τέλος της περιόδου που μπορεί να κυκλοφορεί στις ελληνικές θάλασσες. Έχουν κάνει όλες τις μετασκευές που απαιτούνται, αγόρασαν το πλοίο, σύμφωνα με τη νομοθεσία και ζητούν από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας να πάρει τη νόμιμη εξαίρεση που έχει όσον αφορά το εύρος των μετασκευών αυτών. Ποια είναι η απάντηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, παρά τις επανειλημμένες εισηγήσεις των υπηρεσιών, των ελέγχων που γίνονται και ελέγχων επί ελέγχων, έξι μήνες γίνονται έλεγχοι, ποια είναι η απάντηση προς όλους την οποία την δίνει στη Βουλή, στο Εθνικό Συμβούλιο Ναυτιλιακής Πολιτικής που έγινε, την έδωσε προς το Δήμαρχο τον κ. Χατζηγιαννάκη, σε όποιες συναντήσεις γίνονται, ότι να πάρετε την αντιπολίτευση, να πάρετε την έγκριση της αντιπολίτευσης ότι δεν θα αντιδράσει και μετά θα το συζητήσω. Αυτή είναι η απάντηση. Αυτό τώρα είναι απάντηση υπεύθυνου υπουργού προς μια εταιρεία; Γιατί γίνεται αυτό; Γι' αυτό επαναλαμβάνω εκεί. Δεν έχει γίνει σε καμιά άλλη περιοχή, και άλλες περιοχές είχαν προβλήματα, όπου υπήρχε μια δημοκρατία στην πλειοψηφία, δόθηκαν αμέσως οι λύσεις. Εδώ όπως και στα Δωδεκάνησα η ταλαιπωρία είναι δεδομένη. Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι έχουν ένα νόμιμο δικαίωμα, αντίθετα ταλαιπωρούνται και όχι μόνο αυτό, αλλά βάζοντας όλους τους μηχανισμούς τους επικοινωνιακούς προσπαθούν να περάσουν, ότι το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό το οποίο αντιστέκεται, είναι το ΠΑΣΟΚ αυτό το οποίο δεν θέλει να προχωρήσει η επένδυση. Αυτό γίνεται και αυτό συζητούν σήμερα οι πολίτες της Σκύρου. Αυτό είναι μια απαράδεκτη πρακτική, την οποία και θέλουμε να καταγγείλουμε, γι' αυτό και το λέω. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Παπουτσή και αν μπορείτε να μας πείτε, τι στοιχεία παραπάνω για τα καρτέλ και τις συμφωνίες κάτω από το τραπέζι στα Δωδεκάνησα, αν έχετε κάτι υπόψη σας. Χρ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Εγώ θα ήθελα να μην προχωρήσω περαιτέρω και σε περισσότερες λεπτομέρειες γύρω απ' αυτό το θέμα. Αλλά θα ήθελα να θέσω ένα δημόσιο ερώτημα. Μετά την κατάργηση της Ρυθμιστικής Αρχής Θαλασσίων Ενδομεταφορών, όπου έπρεπε να παρακολουθεί τις λειτουργίες και τις επιχειρηματικές σχέσεις των εταιρειών στον τομέα της Ακτοπλοΐας, θέλω να μάθω ποια ήταν η δραστηριότητα της Επιτροπής Συναγωνισμού που όπως μας είχε πει ο κ. Κεφαλογιάννης θα δραστηριοποιείτο στο συγκεκριμένο θέμα; Και θέλω να μάθω επίσης, δημόσια το θέτω το ερώτημα και είναι ενδιαφέρον νομίζω και για το ρεπορτάζ, πόσες ανταλλαγές μετοχών έχουν γίνει από την εποχή εκείνη μέχρι σήμερα στις ναυτιλιακές εταιρείες και ποιες ήταν αυτές; Για κάνετε ένα ρεπορτάζ να δούμε. Εγώ δεν είμαι ρεπόρτερ, είμαι πολιτικός και θέτω πολιτικά ερωτήματα. Λοιπόν ρωτώ, ποιες ανταλλαγές και πόσες ανταλλαγές, ποια και πόσα στελέχη εταιρειών έχουν ανταλλάξει ξαφνικά θέση από τη μία εταιρεία στην άλλη; Ποιοι νέοι σχεδιασμοί έρχονται σήμερα στο προσκήνιο; Είναι αυτά όλα μέσα στο πλαίσιο του υγιούς και θεμιτού ανταγωνισμού; Και ας δούμε μετά και ας φωτίσετε κι εσείς με το ρεπορτάζ σας να δούμε, σε ποιες γραμμές, ποια πλοία πήραν επιδότηση και χρηματοδότηση από το Υπουργείο Αιγαίου αυτή τη φορά; Γιατί μην ξεχνάμε, ότι αυτά τα δύο Υπουργεία λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. κα ΚΑΛΛΗ «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»: Σχετικά με τις συμβάσεις μεγάλης διάρκειας, οι οποίες πρόκειται να συναφθούν, είπε ο κ. Σηφουνάκης πριν, ότι υπάρχουν πλοιοκτήτες οι οποίοι αγοράσανε πριν από ένα χρόνο πλοία 28 ετών, έχοντας προφανώς υπόψη τους την πρόθεση αυτή της Κυβέρνησης για να περιληφθούν σ' αυτές τις συμβάσεις. Θα θέλατε να γίνετε πιο συγκεκριμένος. Ν, ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: Αυτή τη στιγμή δεν θα ήθελα. Σας λέω το ίδιο που είπε ο κ. Παπουτσής. Εγώ κάνω πολιτικές παρατηρήσεις και προειδοποιώ. Εμείς δηλαδή. Εσείς μπορείτε να τα ψάξετε, αν τα βρείτε ποιος είναι ο μεγαλοπαράγοντας από τη Βόρεια Ελλάδα π.χ. που ξαφνικά έγινε εφοπλιστής και κάνει αυτή τη δουλειά; Γιατί δέστε ποιο είναι το θέμα για να γίνει κατανοητό απ' όλους σχετικά με τις μακροχρόνιες συμβάσεις. Το κράτος δίδει μία σκανδαλώδη σύμβαση μακροχρόνια. Ποια είναι η υποχρέωση του ευεργετηθέντα; Δηλαδή θα υπογράψει μια σύμβαση που σήμερα βγαίνει για ένα χρόνο με τα υπάρχοντα που είναι συγκεκριμένα σκάφη, θα την βγάλει για 6 ή για 12, με ποιες προϋποθέσεις; Καμία. Η μόνη προϋπόθεση που μπορεί να υπάρξει είναι αυτή που η μελέτη προβλέπει και η προκήρυξη η οποία βγήκε από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Δηλαδή καινούργια σκάφη των συγκεκριμένων προδιαγραφών, είναι οκτώ, για κάθε ενότητα του Αιγαίου διαφορετική. Η προκήρυξη η δικιά μας περιελάμβανε σκάφη καινούργια, αυτά που ορίζουν οι προδιαγραφές και οι οποίες είναι δεκάδες π.χ. τόσο μήκος, τόσο πλάτος, για τόσους επιβάτες, για κάθε ένα σκάφος της περιοχής ξεχωριστό, παντός καιρού. Και αν το βρει από την αγορά αυτός ο οποίος θα δώσει την προσφορά, μπορεί να το βρει έτοιμο. Δεν θα μπορεί να είναι μεγαλύτερο των πέντε χρόνων. Και κάτι άλλο που ξέχασα να σας πω πριν. Εμείς καταλήξαμε σ' αυτό όταν έγινε μια πραγματικότητα, εμείς συνεργαστήκαμε με τα Ναυπηγεία της Ελλάδας, μιλήσαμε με ναυπηγούς. Και ξέρετε πως το περίμεναν τα ναυπηγεία της Ελλάδος, το αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό για την εθνική οικονομία κι όχι μόνο. Είχαμε, λοιπόν, μια πρόταση ολοκληρωμένη σημαντική, κερδίσαμε αυτή τη μεγάλη μάχη στην Ευρωπαϊκή Ένωση όχι για την εκμεταλλευτούν προς ίδιον όφελος οι συγκεκριμένοι κύριοι. Εμείς σας επαναλαμβάνω, ότι εάν αυτοί προχωρήσουν χωρίς να υλοποιήσουν τη μελέτη την οποία την πλήρωσε το ελληνικό δημόσιο, την πλήρωσε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας εκατοντάδες χιλιάδες €, εμείς θα προχωρήσουμε στην τακτική δικαιοσύνη, θα καταλήξουμε εκεί μετά. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κατά πρώτον, τα προβλήματα στην ακτοπλοΐα δεν είναι καινούργια και η δημιουργία καρτέλ δεν ξεκίνησε σήμερα. Τρεις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες μας προέκυψαν εδώ και πάρα πολλά χρόνια και συγκεκριμένα την τελευταία 4ετία-5ετία: «ΑΝΕΚ», «ΜΙΝΩΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ», «….» το γνωρίζετε. Και οι δύο, το ΠΑΣΟΚ δηλαδή και η Νέα Δημοκρατία, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχετε …. Δηλαδή τον κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με βάση αυτό τον κανονισμό ψηφίσατε και τον 2932 για την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Ν.ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Αυτά είναι διαπιστώσεις παρακαλώ. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ένα λεπτό, σας παρακαλώ, δηλαδή με συγχωρείτε επειδή ακούσατε «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» δηλαδή έχετε αυτή την αντιμετώπιση; Ν.ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Όχι, δεν έχει καμία σχέση το ότι είστε από το «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ». Έχει σχέση ότι δεν κάνετε ερώτηση. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για να καταλάβουμε, ποια είναι η διαφορά μεταξύ της σημερινής Κυβέρνησης, της Νέας Δημοκρατίας δηλαδή και του ΠΑΣΟΚ; Τι προτείνετε απέναντι στο πλαίσιο που προβάλουν οι νησιώτες, γιατί αυτό το πλαίσιο ήταν που προλάβανε με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις, όπως είναι κατάργηση του 3577, ασφαλείς, γρήγορες, τακτικές συγκοινωνίες σε καθημερινή βάση χειμώνα – καλοκαίρι και με φτηνό εισιτήριο και μάλιστα προτείνουν συγκεκριμένα κατά 50% μείωση της τιμής του εισιτηρίου. Τι λέτε πάνω σ' αυτό, τι προτείνετε; Πέραν απ' όλα τα υπόλοιπα που απ' ότι κατάλαβα είναι διαφωνίες Νέας Δημοκρατίας και ειδικά με κάποια άρθρα της νομοθεσίας. Και μια δεύτερη ερώτηση στον κ. Ανωμερίτη, έτσι επειδή καταφέραμε να συναντηθούμε σήμερα εδώ. Όταν μιλάει για το ναυτεργατικό κίνημα και συγκεκριμένα στην επιστολή που έστειλε, απατώντας στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για το θέμα της ρύπανσης και αναφέρεται στο ναυτεργατικό κίνημα, ότι αυτό, το ναυτεργατικό κίνημα δηλαδή έχει τώρα πια το λόγο, τι εννοεί ακριβώς; Υπό στρατιωτικό νόμο, όπως είχε εφαρμόσει το 2001 ή όχι, για να καταλάβουμε. Ν. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Προφανώς όχι, σας απαντώ εγώ, παρακαλώ κ. Παπουτσή. ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Όσον αφορά την πρώτη σας ερώτηση, η απάντηση είναι πολύ συγκεκριμένη και είναι ενώπιόν σας. Είναι η απρόσκοπτη και αποφασιστική υλοποίηση της υπάρχουσας νομοθεσίας. Η οποία εγγυάται τη σταθερότητα ενός δικτύου ακτοπλοικών συγκοινωνιών, το οποίο όπου λειτουργεί ο ανταγωνισμός έχει σαν στόχο την αναβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών και τη μείωση των τιμών… ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: (Μιλάει χωρίς μικρόφωνο). Ν. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Αν θέλετε, σας παρακαλώ, μετά την τοποθέτησή σας και τις ερωτήσεις σας να ακούσετε τις απαντήσεις. Ευχαριστώ πολύ. ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Ξέρετε η Κυβέρνηση, η κάθε Κυβέρνηση, δεν κρίνεται από τους λόγους της, κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Και το αποτέλεσμα της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, είναι η πλήρης ασυδοσία αυτή τη στιγμή και κυρίως το μεγάλο πρόβλημα σε όλους τους νησιώτες. Γιατί το πρόβλημα είναι υπαρκτό και είναι ενώπιόν τους. Ο κάθε νησιώτης, η κάθε μικρή επιχείρηση, η κάθε τουριστική επιχείρηση στα νησιά μας, γνωρίζει πολύ καλά τι εννοώ. Γιατί το πρόβλημα το βιώνουν. Αυτό ακριβώς αναδεικνύουμε σήμερα. Ότι σε αυτό το πρόβλημα, η Κυβέρνηση δεν έρχεται να εφαρμόσει το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο κατά τη δική μας γνώμη και με βάση την πρακτική των προηγούμενων 3 χρόνων, γιατί κι εδώ υπάρχουν υπαρκτά αποτελέσματα και έργο, μπόρεσε να εγγυηθεί την απρόσκοπτη κίνηση και τις συγκοινωνίες σε όλα τα νησιά, όπως επίσης εγγυήθηκε και είχαμε σαφή αποτελέσματα, αναβάθμιση των υπηρεσιών με ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς των ναυτικών, για να μην ξεχνιόμαστε. Για τους αγώνες των ναυτικών, οι οποίοι δικαιώθηκαν με την περίοδο της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Όπως επίσης και με τη συνέχιση της παρουσίας των Ελλήνων ναυτικών στην ακτοπλοΐα, όταν αντιδρούσαμε στις πιέσεις τότε των ίδιων δυνάμεων που σήμερα συνεχίζουν να επαναφέρουν το θέμα, για να υπάρχει αλλοίωση της σύνθεσης των ναυτικών. Αυτή είναι η απάντησή μας. Και επιπλέον με την εγγύηση του δημοσίου συμφέροντος. Γιατί για μας, για το ΠΑΣΟΚ και κυρίως για την ισχύουσα νομοθεσία, απελευθέρωση σημαίνει δύο πράγματα, καθαρά και ξάστερα. Υγιής και θεμιτός ανταγωνισμός, εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος. Η Νέα Δημοκρατία και οι ακτοπλοϊκές εταιρείες διαφωνούν και πολιτεύονται εντελώς σε διαφορετική κατεύθυνση, όσον αφορά τόσο τον πυλώνα του δημοσίου συμφέροντος, όσο και στον πυλώνα του υγιούς ανταγωνισμού. Για να σας το πω και πιο συγκεκριμένα, τα δύο θέματα. κ. ΜΑΛΑΚΟΝΙΑΡΗΣ («ΕΘΝΟΣ»): Το Δεκέμβριο περίπου είχε συγκαλέσει το Υπουργείο Ναυτιλίας, το Εθνικό Συμβούλιο Ναυτιλιακής Πολιτικής, απ' όπόυ το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης δε συμμετείχαν. Τον Ιανουάριο ακούσαμε τον Υπουργό Ναυτιλίας, εννοώ τον ακούσαμε σε συνεντεύξεις τύπου, αλλά και στη Βουλή νομίζω ότι έχει καλέσει για συναίνεση στον τομέα της ναυτιλίας. Ποια είναι η θέση του ΠΑΣΟΚ πάνω σε αυτή την πρόσκληση για συναίνεση; Ευχαριστώ πολύ. ΧΡ. ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ: Κατ' αρχάς με το Συμβούλιο Ναυτιλιακής Πολιτικής επιχειρήθηκε τότε να γίνει υφαρπαγή των θέσεων διαφόρων φορέων, προκειμένου να υλοποιηθούν ορισμένα, αυτό το οποίο λέμε τώρα βελτιώσεις του νόμου περί της ακτοπλοΐας, αυτό ήταν το θέμα. Γι' αυτό και εκλήθη αυτό το Συμβούλιο, προκειμένου να συζητήσουν λεπτομέρειες που αφορούν τις ακτοπλοïκές συγκοινωνίες. Εμείς καταγγείλαμε αυτή τη σύγκλιση του Συμβουλίου Ναυτιλιακής Πολιτικής, όχι γιατί εμείς δε θέλουμε να συναινέσουμε ή δε θέλουμε να επιδιώξουμε τη συναίνεση σε θέματα που αφορούν το σύνολο της ελληνικής ναυτιλίας, αλλά γιατί δε δεχόμαστε αυτό το συγκεκριμένο όργανο, να συζητάει θέματα που αφορούν λεπτομέρειες δρομολογιακών συνδέσεων στην ακτοπλοΐα. Αυτό είναι αρμοδιότητα που έχει ανατεθεί από την ισχύουσα νομοθεσία στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, στο οποίο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών συμμετέχουν όλοι οι φορείς, οι ενδιαφερόμενοι φορείς, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι εμπορικοί σύλλογοι, όλοι οι φορείς δηλαδή των τοπικών κοινωνιών, που έχουν κάθε λόγο να έχουν λόγο για τα θέματα της ακτοπλοΐας. Στο Συμβούλιο Ναυτιλιακής Πολιτικής, το οποίο αν διαβάσετε τη νομοθεσία που περιγράφει ακριβώς το ρόλο του, περιγράφει και τη σύνθεσή του. Η σύνθεσή του ήταν προσδιορισμένη, συγκεκριμένη και αυτή η σύνθεση επιτρέπει με πλειοψηφία να λαμβάνει αποφάσεις. Γι' αυτό και εμείς και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, δε δεχτήκαμε να συμμετάσχουμε σε αυτήν την παρωδία η οποία είχε στηθεί και η οποία μάλιστα με ερμηνευτική εγκύκλιο του Υπουργού, επεκτάθηκε η σύνθεσή του μέχρι και τους πρώην Υπουργούς Εμπορικής Ναυτιλίας, από το 1974 μέχρι σήμερα. Θεωρήσαμε ότι δεν ήταν σοβαρά πράγματα αυτά και προτιμήσαμε να παραμείνουμε στη θεσμική μας λειτουργία, δηλαδή τον έλεγχο των πεπραγμένων της Κυβέρνησης, στα πλαίσια της Βουλής. Γι' αυτό καταθέσαμε επερωτήσεις επί του συγκεκριμένου θέματος, οι οποίες συζητήθηκαν ήδη στη Βουλή. Γι' αυτό και εγκαλέσαμε τον Υπουργό επανειλημμένως, στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου. Σε κάθε περίπτωση όμως, όταν μιλάμε για τη ναυτιλία και αν φύγουμε πέρα από την ακτοπλοΐα, στην υπόλοιπη ναυτιλία, στην εμπορική ναυτιλία, εμείς βεβαίως είμαστε εδώ, επιλέγοντας πάντα την υπεύθυνη στάση. Η υπεύθυνη στάση είναι αυτή η οποία εγγυάται την ανταγωνιστικότητα της ναυτιλίας και από την άλλη πλευρά το συμφέρον της χώρας και ιδιαίτερα των πολιτών. Ο ανταγωνισμός είναι κάτι το οποίο συμπεριλαμβάνει, είναι μια απαίτηση της σύγχρονης οικονομικής δραστηριότητας. Αλλά το δημόσιο συμφέρον, η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, η εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος, είναι πάγια υποχρέωση όλων των πολιτικών κομμάτων και ιδιαίτερα του δικού μας, που θέλουμε να λειτουργούμε με ευθύνη στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Η απελευθέρωση της ακτοπλοΐας και των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, παράδειγμα, σύμφωνα με τον κανονισμό 3577, περιλαμβάνει και τις αναφορές προς την υφαλοκρηπίδα. Επέτρεψε ποτέ η κομματική εμπάθεια της Νέας Δημοκρατίας και ο σκληρός ανταγωνισμός και οι σκληρές επιδιώξεις των οικονομικών συμφερόντων, να δούμε και την απελευθέρωση των ακτοπλοΐκών συγκοινωνιών και από αυτή την πλευρά, από αυτή την οπτική γωνία, η οποία όπως καταλαβαίνετε έχει και ιδιαίτερο εθνικό ενδιαφέρον; Το επέτρεψε; Όχι. Είμαι βέβαιος ότι και εσείς που τόσα χρόνια ασχολείστε με το ναυτιλιακό ρεπορτάζ, είναι η πρώτη φορά που ακούτε αυτό το θέμα. Και όμως αυτή είναι η αλήθεια. Π. ΡΗΓΑΣ: Σε συνέχεια αυτών που είπε ο Χρήστος ο Παπουτσής, θα ήθελα να διευκρινίσω ότι μετά από τη σύγκλιση του Τεχνικού Συμβουλίου Ναυτιλίας, υπήρξαν συναντήσεις που έγιναν σε επίπεδο όλων των Νομών του Αιγαίου. Σε αυτές τις συναντήσεις δεν κλήθηκαν οι βουλευτές να συμμετέχουν πρώτον. Και το δεύτερο, τον οποίο εξήχθη ως μοναδικό αποτέλεσμα, ήταν αυτή η επέκταση της δυνατότητας μίσθωσης των άγονων γραμμών για 6 χρόνια. Ειπώθηκε ήδη από το Νίκο Σηφουνάκη ότι αυτό το θέμα είχε διεκδικηθεί και είχε κατακτηθεί το 2003 με απάντηση της Δ/νσης Μεταφορών και με διευκρινιστικό έγγραφο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Επισημαίνω ότι αυτό, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή, φάνηκε ότι δεν το γνώριζε η ηγεσία του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, γιατί μας ανακοίνωσε ότι θα διεκδικήσει για 4 χρόνια τη δυνατότητα μίσθωσης άγονων γραμμών. Μέσα στη Βουλή ενημερώθηκαν για την ύπαρξη αυτού του εγγράφου και από εκεί και έπειτα άρχισαν να το έχουν ως τη μοναδική σημαία βελτίωσης των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Και κλείνω λέγοντας ότι πέρα από την επιμήκυνση του χρόνου, τίποτα άλλο, όσον αφορά την ποιότητα και τις προδιαγραφές δε φέρνει σε αυτές τις προκηρύξεις στις οποίες προβαίνουν τώρα. Ν. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ: Άλλη ερώτηση παρακαλώ υπάρχει; Όχι, ευχαριστώ.